seni seviyordum

Sana uzak kentlerden birinde zamanın bir yerinde seni ve senli günleri anımsattı aksam güneşi...


Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi


İnsan hergün anımsarmı aynı gözleri


Seni seviyordum ve senin haberin yoktu


Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü ve burnun, herkesden başkaydı işte.


Güldüğü zaman yukarıya bakardı;


Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı.


Ne güzeldiler sen bilmiyordun.


Ben Seni Seviyordum..


Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler


Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu


Geri dönüyordu, çoğalıyordu


Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi, herseyi erteliyişim oluyordun


Kalp ağrısı oluyordun,


Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun,


Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk,


Dönemeçler geçiyor, köprüler göze
alıyorduk ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk

Cesurduk.


Ufuk çizgisi maviydi, gün batımı hep turuncu ve kızmızıydı bütün karanfiller


Ben seni seviyordum sen bilmiyordun...


Sevinçlerim oluyordun arasıra sen hiç bilmiyordun


Sonra herhangi biri oldun, bütün sevinçlerim bittikten sonra


Yagmurlar yağdı serin haziran aksamlarına


Derken bir gün uzaktan gördüm seni


Saçların bana inat başın herseye meydan okuyarak işte yine aynı


Kalbimi acıttı her zaman ki gibi


Değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun


Şimdi bunları anlatsa sana birileri kim bilir yada boşver bilme en iyisi..